Πώς και γιατί τη στήσανε στον Strauss Kahn

Σίγουρα δεν μπορούμε να ξέρουμε αν είναι αθώος ή ένοχος, αλλά αυτά που λέγονται στο συγκεκριμένο βίντεο έχουν πολύ ενδιαφέρον..

American Dream

1992

Deptocracy/Χρεοκρατία

Όταν η δημοκρατία υποτάχθηκε στο χρέος 

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα ντοκιμαντέρ με παραγωγό το θεατή. Το DEBTOCRACY αναζητά τα αίτια της κρίσης χρέους και προτείνει λύσεις που αποκρύπτονται από την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Το ντοκιμαντέρ θα διανέμεται δωρεάν από τα τέλη Μαρτίου χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδοσης και θα υποτιτλιστεί σε τουλάχιστον τρεις γλώσσες.

Ο Αρης Χατζηστεφάνου και η Κατερίνα Κιτίδη μιλούν με οικονομολόγους, δημοσιογράφους και προσωπικότητες από όλο τον κόσμο περιγράφοντας τα βήματα που οδήγησαν την Ελλάδα στην παγίδα του χρέους- τη χρεοκρατία. Το DEBTOCRACY παρακολουθεί την πορεία χωρών όπως ο Ισημερινός, που δημιούργησαν Επιτροπές Λογιστικού Ελέγχου αλλά και την αντίστοιχη προσπάθεια που ξεκίνησε στην Ελλάδα.

Στο Debtocracy μιλούν, μεταξύ άλλων, οι ακαδημαϊκοί Ντέιβιντ Χάρβεϊ, Σαμίρ Αμίν, Κώστας Λαπαβίτσας και Ζεράρ Ντιμενίλ, ο φιλόσοφος  Αλέν Μπαντιού, ο επικεφαλής της επιτροπής λογιστικού ελέγχου του Ισημερινού Ούγκο Αρίας, ο πρόεδρος του CADTM Ερίκ Τουσέν, ο Αργεντίνος σκηνοθέτης Φερνάντο Σολάνας, δημοσιογράφοι όπως  o Άβι Λιούις (συγγραφέας/σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ The Take – Η κατάληψη) και ο Ζαν Κατρμέρ (Liberation). Ακόμη προσωπικότητες όπως ο Μανώλης Γλέζος και η αντιπρόεδρος του γερμανικού κόμματος Die Linke Ζάρα Βάγκενκνεχτ.

Τη μουσική επένδυση προσφέρει οι Γιάννης Αγγελάκας, Ερμής Γεωργιάδης και Άρης RSN και επιστημονική επιμέλεια έχει ο δημοσιογράφος και οικονομολόγος Λεωνίδας Βατικιώτης.

Την παραγωγή του DEBTOCRACY ανέλαβε η εταιρεία BitsnBytes. Το μοντάζ υπογράφει ο Άρης Τριανταφύλλου.

http://www.debtocracy.gr/

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε

Στ' αυτιά μου δεν χωράνε υποσχέσεις
το έργο το 'χω δει μη με τρελαίνετε
το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε - αν σώζεται -
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας
ξεγράψτε με απ' τα κατάστιχά σας
στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα σας

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε - αν σώζεται -
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε

Η ανάγνωση της ελληνικής πραγματικότητας από μια Κύπρια.
Της Λαμπριάνας Κυριακού
Ένα Ηφαίστειο η Ελλάδα, κι όποιος γλιτώσει θα είναι από θαύμα
Έχει μαραγκιάσει η ψυχή μου. Βλέπω καθημερινά ένα έθνος να παραμιλά και να γυρίζει την πλάτη του στο μέλλον - ένα μέλλον που όπως λέει και το τραγούδι το φτιάχνετε όπως θέλετε και αφού η ιστορία σας ανήκει σαρώστε το λοιπόν, τι περιμένετε.
Και Μου έχει ανέβει το αίμα στο κεφάλι, μην μπορώντας να κατανοήσω πώς η χώρα του πολιτισμού και της Δημοκρατίας, η Ελλάδα, έχει εξαπολύσει τέρατα για να κατασπαράξουν ένα λαό που δεν έπαψε ποτέ να πολεμάει τον εχθρό -- η χώρα που πέταξε 400 χρόνια τουρκοκρατίας στη θάλασσα - αυτή που κατάφερε να βγει από τα συντρίμμια δυο παγκοσμίων πολέμων -- η Ελλάδα που έστησε ανάστημα μπροστά από το φασιστικό καθεστώς της Χούντας, με την πεποίθηση να δώσει νέα πνοή Ελευθερίας στους νέους Έλληνες.
Μα η Ιστορία μόνο στα ελληνικά μπορεί να ξαναγραφτεί.
Το καμπανάκι του οικονομικού πολέμου δεν μπορεί να χτυπήσει δυνατότερα. Τα κανόνια της κρίσης έχουν στρέψει τις βολές τους προς τους πολίτες και μέρα με τη μέρα βλέπω ένα έθνος να φοβάται μήπως και του πάρουν, ακόμη και τη σκιά του. Να βλέπει να εξατμίζονται τα όνειρα του, καταδικασμένο να ξεπληρώσει ακόμη και αυτά που είχε ξοδέψει σε προηγούμενες ζωές , αν αυτό είναι εφικτό.
Και γίνομαι μελοδραματική, ναι, γιατί φρικάρω ν' ακούω τα παιδιά να παραδίδουν τα «όπλα» και να λένε ότι θα φύγουν από τη χώρα, γιατί δεν μπορούν να υλοποιήσουν τους στόχους τους - να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους. Και γίνομαι μελοδραματική γιατί λυπάμαι όταν βλέπω ανθρώπους στην τηλεόραση να πλαντάζουν στο κλάμα για το ξεπούλημα της ζωής τους - άνθρωποι που με τον ιδρώτα τους πότιζαν το δρόμο τους για να συνεχίσουν να ζουν με αξιοπρέπεια.
Η μοίρα σου Έλληνα, ανήκει στην εξουσία -- αυτήν που με τόσο πάθος υποστήριζες. Ένα πάθος που σε τύφλωσε με το τεχνικό του φως - που σε ευνούχισε, κάνοντας σε αδύνατο να κατανοήσεις ότι πίσω από σένα, οι φίλοι σου, είναι αυτοί που «μοιράζουν τα χαρτιά» - πίσω από σένα κανονίζουν τις αυγές και τα φεγγάρια και σου αλλάζουν τον Βοριά και τον Νοτιά. Όπως θα έλεγε και ο ποιητής Μάνος Ελευθερίου. Μακάρι όλα αυτά να ήταν ένας εφιάλτης.
Τουλάχιστον ένα κακό όνειρο κρατάει μόνο ένα βράδυ. Και το σημαντικότερο; μπορεί να ξεχαστεί.

Μία πρόταση..

http://www.youtube.com/watch?v=AMU4_eHSsQQ

http://www.youtube.com/watch?v=Rpp2S7PkUD0

Zeitgeist

Η τροφή για σκέψη που λέγαμε!
http://www.zeitgeistmovie.com/

Part 1 : The greatest story ever told

Part2 : All the world's a stage

Capitalism in one lesson

Complete Original '07 Zeitgeist With 2010 Updates by: Peter Joseph

http://www.youtube.com/watch?v=guXirzknYYE

ZEITGEIST 2: ADDENDUM

Zeitgeist 3 : Moving Forward

Τι έφταιξε λοιπόν...

tromaktiko:

Θυμάμαι όταν ήμουνα παιδί μιλούσαν οι μεγάλοι με κακία και απέχθεια.....δεν αγαπούσαν τη ζωή τους. Τα πράγματα μου φαίνονταν παράλογα και νόμιζα πως έφταιγε η σχετικά μικρή γνώση που είχα για τον κόσμο.
Έμαθα να κάνω ότι κάνουν, να μιλάω όπως μιλούν,να φοράω τα ρούχα που μου δίνουν,να σκορπίζω τη σκέψη μου στις σκέψεις τους να ζώ μια ζωή που ήταν δική τους. Έκανα το λάθος και τους έμοιασα. Μου μίλησαν κάποτε για την πολιτική για τον σοσιαλισμό,τον φασισμό,το ναζισμό,τον κομουνισμό για τους αναρχικούς για τους δεξιούς για τους αριστερούς για αυτούς που στέκονται στο κέντρο. Μου μίλησαν για πράσινους κόκκινους μπλε βυσσινοί για κάθε χρώμα που φωλιάζει στο ουράνιο τόξο μα δεν μου μίλησαν ποτέ για την αλήθεια που κρύβει μέσα της η λέξη άνθρωπος. Πίστεψα πως πρέπει να είσαι είτε μια ομάδα είτε ένα κόμμα είτε μια ιδέα μα ποτέ δεν άκουσα πως πρέπει να είσαι πρώτα άνθρωπος. Το 19ο αιώνα το πρόβλημα ήταν ότι πέθανε ο Θεός το πρόβλημα του αιώνα μας είναι ότι πέθανε ο άνθρωπος.Τις τελευταίες μέρες βλέπω κόσμο στις πλατείες, το ένιωθα καιρό πως θα ξυπνήσουν οι πολλοί. Τους ακούω να τραγουδούν και να φωνάζουν,ανατρίχιασα κάποιες φορές. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως γιατί σκέφτηκα ότι αυτά τα διάβαζα κάποτε στο μάθημα της ιστορίας ή τα έβλεπα στις ταινίες της τηλεόρασης. Είναι ωραίο το συναίσθημα που σου προσφέρει η ελπίδα και αυτή ήρθε ξανά μες την καρδιά μου.Έκλεισα την τηλεόραση άνοιξα ένα βιβλίο, έψαξα να βρω τη γνώση και κατέβηκα στον δρόμο και συνάντησα τον άνθρωπο. Είμαι 17 και όταν λέω θέλω τα πάντα μπορώ να κάνω. Δεν είμαι ταγμένη σε κόμματα, σε ομάδες, σε οργανώσεις είμαι ταγμένη στη ζωή. Δεν θα φύγω από τη χώρα, δεν θα ζητήσω την βοήθεια κανενός για να με βάλει σε μια θέση πιο κοντά στην πόλη μου, δεν θα λαδώσω, δεν θα υποσχεθώ, δεν θα πολιτικοποιηθώ. Στεναχωριέμαι για αυτούς που φεύγουν πολλοί είναι φίλοι μου. Εγώ θα μείνω εδώ και θα τους περιμένω θα προσπαθήσω με όσους μείνουν πίσω να αλλάξω ότι μπορώ προς το καλό. Θα σκύψω το κεφάλι θα σκεφτώ θα βρώ μια λύση. Για τα αδέλφια μου, για τους φίλους, για εμένα, για τη ζωή.
Με εκτίμηση
Κάποια που ψάχνει κάποιο νόημα

Απάντηση στην ανάρτηση "Ο Σεφερλής άλλαξε τη διαφήμιση!

tromaktiko:

Προφανώς θα την άλλαζε την διαφήμιση ο Σεφερλής διότι ο κεντροαριστερός κύριος Πάγκαλος είναι τόσο δημοκρατικός...
που έστειλε εξώδικο στα κανάλια έτσι ώστε να μην παιχτεί η διαφήμιση. Πολύ δημοκρατικό κύριε πάγκαλε εκ μέρους σας. Άντε και το επόμενο βήμα να είναι στρατιωτικός νόμος. Ξεφτίλα.

Σχετικά με τον σχολιασμό των Συγκεντρώσεων στις πλατείες...

tromaktiko: Σχετικά με τον σχολιασμό των Συγκεντρώσεων στις πλατείες...:

Διαβάζω και ακούω τα σχόλια σχετικά με τις συγκεντρώσεις στις πλατείες της χώρας...
Είναι αυτονόητο ότι ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει όπως θέλει. Εξάλλου αυτό αποδεικνύει και το γεγονός ότι δεν πρόκειται για κάποια από τις γνωστές καπελωμένες από τους κομματικούς – συνδικαλιστικούς μηχανισμούς εκδήλωση.
Προσωπικά έχω συμμετάσχει σε διαμαρτυρίες από τις αρχές του 2010, αντιλαμβανόμενος αυτό που οι περισσότεροι αντιλαμβάνονταν σχετικά με την κατάληξη που θα είχαμε και θα έχουμε αν υλοποιήσουμε όλα όσα μας προστάζουν οι «φίλοι και σύμμαχοι» δανειστές μας. Δεν ανήκω σε καμία κομματική – συνδικαλιστική φατρία (με προσωπικό κόστος) όπως και ο περισσότερος κόσμος.
Σίγουρα πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις αρχικά στο κράτος και στη συνέχεια στην κοινωνία. Όμως αυτές θα πρέπει να έχουν άξονα τον πολίτη και όχι τα κατεστημένα.
Ειλικρινά οι συγκεντρώσεις αυτές είναι ότι πιο υγιές έχω συναντήσει σε επίπεδο απαίτησης (το προτιμάω από το διαμαρτυρία διότι έτσι είναι. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ δεν διαμαρτυρόμαστε απλά.).
Από συζητήσεις που έχω κάνει με συμπολίτες μου στο Σύνταγμα διαπίστωσα ότι σε επίπεδο σκέψης δεν είμαστε τόσο κοιμισμένοι όσο νομίζει ο ένας για τον άλλο. Ούτε στερούμαστε διάθεσης για δράση. Εκείνο που πρέπει να ξεπεράσουμε είναι το «θα κάνουνε» και να το μετατρέψουμε σε «θα κάνουΜΕ». Δηλαδή μην περιμένουμε πάντα κάποιους άλλους να κάνουνε για εμάς και να οχυρωθούμε πίσω από αυτό. Αυτοί οι κάποιοι είμαστε ΕΜΕΙΣ.
Πολλοί σχολιασμοί κυρίως σε Μέσα Μαζικής Αποχαύνωσης, γίνονται από ανθρώπους που δεν συμμετέχουν σε αυτές τις εκδηλώσεις και προσπαθούν να δώσουν διάφορες ερμηνείες. Έχω ακούσει και έχω διαβάσει από ηθοποιούς – δημοσιογράφους – αναλυτές – αλλά και ανώνυμους αναγνώστες απόψεις από πολύ θετικές μέχρι πολύ αρνητικές αλλά πολλές από αυτές έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Προέρχονται από ανθρώπους που όπως στη συνέχεια λένε, δεν συμμετέχουν. Πόσο άστοχες είναι αυτές οι θεωρητικές προσεγγίσεις!
Μία τρανή απόδειξη είναι η παρουσία των τηλεοπτικών καναλιών στην πλατεία Συντάγματος. Την Τετάρτη, πρώτη ημέρα των συγκεντρώσεων, είχαν πιάσει επίκαιρες θέσεις στις ταράτσες και στα μπαλκόνια των γύρω ξενοδοχείων. Οι δε ρεπόρτερ (αν εξαιρέσεις φωτογράφους και ανταποκριτές blogs) πλην κάποιων ξένων, βρίσκονταν περιμετρικά της συγκέντρωσης. Τη δεύτερη ημέρα Τετάρτη, αφού αντιλήφθηκαν ότι όντως είναι συγκέντρωση «ακέφαλων κομματικά» πολιτών, άρχισαν να εισχωρούν στο χώρο και να κάνουν ρεπορτάζ εκεί που πρέπει. (Ανέφερα τα τηλεοπτικά καν! άλια διότι γνωρίζουμε πολύ καλά τον προπαγανδιστικό ρόλο που παίζει τουλάχιστον η πλειοψηφία από αυτά).
Νομίζω ότι το ίδιο θα γίνεται κάθε ημέρα και από όλους εμάς που θα ενισχύουμε με την παρουσία μας (όχι βόλτα) τις συγκεντρώσεις. Αντιλαμβανόμαστε ότι το «θα κανουΝΕ» πρέπει να γίνει «ΚΑΝΟΥΜΕ» και το μηδενιστικό «ΚΑΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ» μετατρέπεται επιτέλους σε «ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ».
Ακόμα και αυτοί που διαφωνούν με τις συγκεντρώσεις αλλά δεν έχουν έλθει ακόμα, ας κάνουν μία προσπάθεια να βρεθούν μαζί μας και αν δεν αλλάξουν γνώμη για αυτές (δεν δίνω πολλές πιθανότητες), τουλάχιστον θα έχουν γνώση με τι διαφωνούν.
Πρέπει να σταματήσουμε τον εθνικό εθισμό στις παραισθησιγόνες ουσίες (χρηματικές δόσεις Τρόικας) στις οποίες μας έχουν σπρώξει τα μεταπολιτευτικά καθεστώτα (κόμματα συνδικάτα και λοιπά λαμόγια).
Οι δόσεις πάνε στους δανειστές μας και όχι στους πολίτες. Μην μας τρομάζουν με προπαγανδιστικά διλήμματα. Το πρώτο και μεγαλύτερο θύμα από μία ενδεχόμενη «στάση πληρωμών» είναι το ΕΥΡΩ και κανένας, από όσους διαθέτουμε λογική και κρίση, δεν το θέλει αυτό.
Έχω προσωπική άποψη για το χρέος, το μνημόνιο, την «πληρωμή»,το € και τα σχετικά που μας ταλαιπωρούν εδώ και 30 χρόνια αλλά νομίζω ότι δεν αφορούν το θέμα.
Αναγνώστης

First they came..

Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές,
δεν διαμαρτυρήθηκα,
γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν κυνήγησαν για τους σοσιαλδημοκράτες,
δεν φώναξα,
γιατί δεν ήμουν σοσιαλδημοκράτης.
Όταν ήρθαν για τους συνδικαλιστές,
ούτε τότε φώναξα, 
γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.
Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό,
δεν έκανα τίποτα, 
γιατί δεν ήμουν καθολικός.
Όταν ήρθαν για τους Εβραίους,
παρέμεινα σιωπηλός,
γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Μετά ήρθαν για μένα,
αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί 
και να φωνάξει μαζί μου.
-Martin Niemöller

Καιρός για αλλαγή και για αλλαγές...

Απόσπασμα από τον Αρεοπαγίτικο λόγο του Ισοκράτη. (Ο Αρεοπαγιτικός γράφηκε μετά το τέλος του Συμμαχικού πολέμου (357–355 π.Χ.), ο οποίος σήμανε τη διάλυση της Β´ Αθηναϊκής συμμαχίας. Σε αυτόν ο Ισοκράτης κάνει έκκληση προς τους συμπολίτες του για αναπροσαρμογή της πολιτικής τους στα εσωτερικά και εξωτερικά θέματα και επιστροφή στις πατροπαράδοτες αρχές διακυβέρνησης της πόλης.)

§18  Πως γίνεται να επαινούμε και να ευνοούμε αυτό το πολίτευμα που έγινε η αιτία τόσων κακών και σήμερα φαίνεται να πηγαίνει προς το χειρότερο; Πως γίνεται να μην φοβόμαστε ότι, αφού η κατάσταση πάει προς το χειρότερο, δεν θα καταντήσουμε σε κατάσταση ακόμα πιο άσχημη από την εποχή εκείνη;

§20  Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (ενν. στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ’ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους.

§21-22  Πάρα πολύ τους βοήθησε στην καλή διοίκηση της πόλης, ότι ενώ εθεωρείτο ότι υπάρχουν δύο ισότητες, και η μία αποδίδει το ίσο σε όλους, η δε άλλη το πρέπον στον καθένα, δεν αγνόησαν την χρησιμότερη ισότητα, αλλά αποδοκίμαζαν την ισότητα εκείνη, η οποία έκρινε άξιους των ιδίων αμοιβών και τιμών τους φαύλους, προτιμώντας εκείνη (την ισότητα) η οποία τιμά και τιμωρεί καθένα σύμφωνα με την αξία του.

Γενικά, ο Αρεοπαγίτικος αναφέρεται στην διάλυση της κοινωνίας και της πολιτείας, ενώ σε πολλές παραγράφους εξηγεί πώς καταστρέφεται ή καταστράφηκε η Δημοκρατία. (Απλά εδώ να σημειώσω για αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων πως ο Ισοκράτης, ως γνωστόν, είναι δημοκρατικός. Στα περισσότερα έργα του υπερασπίζεται την δημοκρατία και κατηγορεί τις άλλες μορφές διακυβέρνησης. Η διαφωνία του έχει να κάνει με την κατάντια της τότε Δημοκρατίας και όχι με την Δημοκρατία αυτή καθεαυτή.)

Ας περάσω όμως στο προκείμενο..

Υποτίθεται πως, όπως μας λέγανε συνέχεια στο σχολείο(!), ένας από τους λόγους που πρέπει να γνωρίζουμε την ιστορία μας είναι 'για να μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος και να μην τα επαναλαμβάνουμε'! 

Ρίχνοντας, όμως, μια πρόχειρη ματιά στην ελληνική ιστορία βλέπει κανείς ότι κάνουμε τα ίδια λάθη ξανά και ξανά και ξανά . . . .  Χρόνια τώρα 'βάζουμε τα χεράκια μας και βγάζουμε τα ματάκια μας'! Έχουμε τέτοιο πολιτισμό, τέτοιο παρελθόν, τέτοια ιστορία σαν χώρα, που αν εκμεταλλευόμασταν τις βάσεις που έχτισαν οι πρόγονοί μας ακομή και τα λάθη που έκαναν, για να μάθουμε απ'αυτά, τώρα θα έπρεπε να ήμασταν πολύ - μα πολύ - πιο 'μπροστά' απ' ό,τι είμαστε αυτή τη στιγμή...πιο αναπτυγμένοι, πιο εξελιγένοι, πιο προοδευτοί, πιο ανοιχτόμυαλοι, πιο πιο πιο.. 

Βέβαια δεν ήταν μια πορεία εύκολη. Έχουμε ζήσει πολέμους, φτώχεια, πείνα, κατοχή.. Αλλά ακόμα και αυτά θα έπρεπε να μας κάνουν πιο δυνατούς και όχι έτσι όπως καταντήσαμε! 

Εν τω μεταξύ είχαμε μάθει όλοι στην καλοπέραση και όσο ήταν γεμάτο το πορτοφόλι και το στομάχι δεν μιλούσε κανείς[1]!(ή τουλάχιστον δεν γινόταν κάτι συλλογικό) Τώρα όμως που σφίξαν οι ζέστες(για να μην πω κάτι άλλο) θυμηθήκαμε να ξεσηκώθουμε και να ενωθούμε.. Έτριξε όλων η καρέλκα, ή μάλλον ο καναπές.. Αλλά δεν πειράζει.. Καλύτερα αργά παρά ποτέ!

Επιτέλους ξυπνήσαμε και ελπίζω για τα καλά, γιατί δεν πάει άλλο!

Ένα πράγμα μόνο με φοβίζει.. Συνήθως μετά από μία "ωραιοτάτη" ελληνική 'επανάσταση' έρχεται και ένας "ωραιότατος" 'εμφύλιος' και τρωγόμαστε μεταξύ μας[2].. Ελπίζω να μην αφήσουμε για άλλη μία φορά την ιστορία να επαναληφθεί[3]..

[1] Μα έδιναν έτσι αλόγιστα λεφτά οι τράπεζες σε όλους χωρίς να ελέγχουν αν θα μπορούν μετά να ξεπληρώσουν αυτά τα δάνεια και βρέθηκαν όλοι καταχρεωμένοι.. 

Μας γλυκάνανε καλά καλά μετά την κατοχή και μας μάθανε να ζούμε ζωή και κότα και τώρα, ξαφνικά..μας τραβήξαν το χαλί κάτω από τα πόδια και πελάγωσε ο κόσμος!
(Το πιο εξωφρενικό είναι ότι το χρήμα είναι μόνο ΑΕΡΑΣ ΚΟΠΑΝΙΣΤΟΣ και τίποτα παραπάνω! Είναι ένα να εργαλείο υποδούλωσης και μόνο.. Θα ανεβάσω σχετικό βίντεο λίαν συντόμως..)

[2] Μαζί με τον κοινό εχθρό έρχεται η ενότητα.. Μετά όμως?.....

Βέβαια δεν έχει γίνει ακόμα τίποτα! Το ότι επιτέλους έχουν κατέβει όλοι στους δρόμους αναξαρτήτως κόματος, ηλικίας κλπ είναι απλά και μόνο η αρχή.. Το θέμα είναι όλο αυτό να πάει ένα βήμα παρακάτω.. Δεν πρέπει απλά να εκτονώσουμε την αγανάκτηση μας φωνάζοντας συνθηματα κοκ αλλά να μετατρέψουμε την αγανάκτηση αυτή σε δημιουργικότητα και πάνω απ'όλα σε ΠΡΑΞΕΙΣ! Ακόμα δεν έχει γίνει ΤΙΠΟΤΑ! Έχουμε πολύ μακρύ δρόμο μπροστά μας! Η αλλάγη πρέπει να ξεκινήσει πρώτα από τους εαυτούς μας, από τα σπίτια μας..

[3] Και γιατί επαναλαμβάνεται η ιστορία? Ίσως επειδή παραμένουμε στάσιμοι.. Ίσως επειδή στην ουσία εμείς οι ίδιοι δεν αλλάζουμε.. Ας μην μείνει η εξέλιξη του Δαρβίνου απλά μία, ας την πούμε, 'φυσιογνωμική' εξέλιξη.. Ας αλλάξουμε και μυαλά επιτέλους.. Αραχνιάσανε..Αραχνιάσαμε!

Απάντηση στο "Κοινωνική Κατάθλιψη"

http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/05/blog-post_1656.html

Δυστυχώς φίλε μου η εν λόγω "κοινωνική κατάθλιψη" δεν είναι καινούργιο φαινόμενο!

Απλά τελευταία τα πράγματα είναι ίσως χειρότερα και πιο έντονα..

Μήπως όμως έπρεπε να συμβεί κάτι τέτοιο? Μήπως έπρεπε να φτάσουμε στο χείλος του γκρεμού για να ανοίξουμε τα μάτια μας και να συνειδητοποιήσουμε πώς έχουμε καταντήσει? Μήπως ο Έλληνας χρειαζόταν ένα γερό χαστούκι για να ξυπνήσει και καταλάβει πως πρέπει επιτέλους να αλλάξει νοοτροπία?

Η κατάσταση αυτή τη στιγμή είναι 'μπρόστα γκρεμός και πίσω ρέμα'.. Ή ετοιμαζόμαστε για ελεύθερη πτώση ή βοηθάμε ο ένας τον άλλο και πάμε όλοι μαζί 'κόντρα στο ρέμα'.. 

Η απόφαση δικη μας!

Σώπα μη μιλάς - Αζίζ Νεσίν(Aziz Nesin)

Σώπα, μη μιλάς , είναι ντροπή
κόψ' τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή ειναι χρυσός.

Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί
έκλαιγα,γέλαγα,έπαιζα μου λέγανε:
"σώπα".

Στο σχολείο μού κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε : "εσένα τι σε νοιάζει ; Σώπα!"

Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
"κοίτα μην πείς τίποτα, σσσσ....σώπα!"

Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα εικοσί μου χρόνια.

Ο λόγος του μεγάλου
η σιωπή του μικρού.

Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
"Τι σε νοιάζει εσένα;", μου λέγανε,
"θα βρείς το μπελά σου, σώπα".

Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
"Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις ,σώπα"

Παντρεύτηκα , έκανα παιδιά και τα 'μαθα να σωπαίνουν
η γυναίκά μου ήταν τίμια κι εργατική και
ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή , που της έλεγε "Σώπα".

Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε :
"Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα"
Μπορεί να μην είχαμε με δ'αύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γειτονες, μας ένωνε , όμως, το Σώπα.

Σώπα ο ενας,σώπα ο άλλος, σώπα οι επάνω, σώπα η κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσά μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του "Σώπα".
και μαζευτηκαμε πολλοι
μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη ,αλλά μουγκή!

Πετύχαμε πολλά,φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
κι όλα πολύ εύκολα , μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη αυτό το "Σώπα".

Μάθε το στα παιδιά σου, στη γυναίκα σου και στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσά σου
και κάν'την να σωπάσει.
Κόψ'την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.

Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες , τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις απο το βραχνά να μιλάς ,
χωρίς να μιλάς να λές "έχετε δίκιο, είμαι με σας, είμαι σαν κι εσάς"
Αχ! Πόσο θα 'θελα να μιλήσω ο κερατάς.

και δεν θα μιλάς ,
θα γίνεις φαφλατάς ,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς .

Κόψε τη γλώσσά σου, κόψ'την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις , καλύτερα να το τολμησεις! Κόψε τη γλώσσά σου.

Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσά μου,
γιατί νομίζω πως θα'ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο ,
με έναν ψίθυρο , με ένα τραύλισμα , με μια κραυγή που θα μου λεει:
ΜΙΛΑ!

READ THIS!

ΣΚΟΠΟΣ του μπλογκ είναι απλά και μόνο να δώσει τροφή για σκέψη σε όλους ανεξάρτητα από το αν συμφωνούν μαζί μας ή όχι..


Ο ΚΟΜΠΟΣ ΕΧΕΙ ΠΙΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟ ΧΤΕΝΙ!!


Δυστυχώς όσο και να φωνάζαμε χρόνια τώρα όλοι το έπαιζαν ότι δεν τρέχει κάστανο!"Ηρέμησε ρε!Σε βρίσκω πολύ υπερβολικό-ή"!!
Έπρεπε να φτάσουμε "στο χείλος του γκρεμού" για να ξυπνήσουμε, δηλαδή?
Και τώρα φωνάζουμε για τους παπάρες του υπουργούς κλπ κλπ.. Γιατί εμείς τι κάναμε ρε τόσα χρόνια?? Πού ήμασταν? Σε άλλη χώρα μήπως κατοικούσαμε και δεν το είχα πάρει χαμπάρι?!


"Ο ΚΑΝΑΠΕΣ ΣΟΥ..ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΣΟΥ"!!!


Έτσι στην ψύχρα! Φταίνε.. Φταίμε.. Φταις!
Γι'αυτό λοιπόν ας σηκωθούμε από το ρημαδο-καναπέ επιτέλους!
Παρομοιάζουν κάποιοι την εποχή μας με την εποχή της Χούντας.. Όχι, δυστυχώς τα πράγματα είναι χειρότερα! Τουλάχιστον τότε ο κόσμος ήξερε με τι είχε να κάνει και καταλάβαινε ποιος είναι ο "εχθρός", ενώ τώρα νομίζουμε πως έχουμε και Δημοκρατία!
Ωραία δημοκρατία... που ξυπνάς μία μέρα και σε καθαρίζουν με μία ντουζίνα σφαίρες επειδή ήθελες να ξεπλύνεις λίγη απ'τη βρωμιά που έχει πιάσει το σπίτι που λέγεται "Ελλάδα"... που υπογράφουν ό,τι θέλουν χωρίς να σε ρωτήσουν και ξεπουλάν μια ολόκληρη χώρα είτε για να γεμίσουν την "κοιλιά" τους είτε για να σώσουν τον κώλο τους ή και για τα δύο...



Ο ΛΟΓΟΣ που δημιουργήθηκε αυτό το μπλογκ δεν ήταν για να βρούμε απλά ένας μέρος εκτόνωσης, αλλά για να ΚΑΛΕΣΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ! ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ......


ΒΓΕΣ έξω..
ΦΩΝΑΞΕ δυνατά..
ΑΠΑΙΤΗΣΕ μία καλύτερη ζωή..
ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ένα καλύτερο μέλλον..
ΜΙΛΑ και πες τη γνώμη σου..
ΣΚΕΨΟΥ λύσεις, ιδέες..
ΘΥΜΗΣΟΥ την αλληλεγγύη, την ανιδιοτέλεια, τη συλλογικότητα, το ηθος, τις αξιες, τα ιδανικα, τι παει να πει ιδεολογια, το παθος..
Ξ.Υ.Π.Ν.Α.!

ΚΑΜΜΕΝΟΣ ΚΑΤΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ