Το Σάββατο 17.12.11 απεβίωσε ο ηγέτης της Β.Κορέας, Kim Yong Il, σε ηλικία 69 ετών. Ένας "ηγέτης" που οδήγησε τη χώρα του στην απομόνωση και στο κατώφλι της οικονομικής καταστροφής ενώ ηγείτο ενός από τους μεγαλύτερους στρατούς στον κόσμο προκαλώντας διεθνώς έντονη ανησυχία για το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας.
Ο Kim Yong Il χαρακτηρίστηκε εγκληματικός εγκέφαλος φονικών επιθέσεων, θεωρείται ύποπτος ότι είχε σχεδιάσει την απαγωγή Ιαπώνων ζητώντας λύτρα, ότι έκανε εμπόριο ναρκωτικών μέσω των πρεσβειών της Β.Κορέας και ότι είχε μετατρέψει τη χώρα σε μεγάλο παραγωγό πλαστών νομισμάτων!
Ο Kim Yong Il χαρακτηρίστηκε εγκληματικός εγκέφαλος φονικών επιθέσεων, θεωρείται ύποπτος ότι είχε σχεδιάσει την απαγωγή Ιαπώνων ζητώντας λύτρα, ότι έκανε εμπόριο ναρκωτικών μέσω των πρεσβειών της Β.Κορέας και ότι είχε μετατρέψει τη χώρα σε μεγάλο παραγωγό πλαστών νομισμάτων!
Η είδηση του θανάτου του έγινε γνωστή από την κρατική τηλεόραση της χώρας τα ξημερώματα της Δευτέρας. Όπως ανακοίνωσε κλαίγοντας η μαυροφορεμένη παρουσιάστρια ο "αγαπημένος μας ηγέτης" πέθανε το Σάββατο από σωματική και πνευματική.. υπερκόπωση! Δημοσιογραφικές πληροφορίες, όμως, αναφέρουν ότι πέθανε από καρδιακή προσβολή ενώ ταξίδευε με το τραίνο.
Το τελευταίο διάστημα ο Kim Yong Il αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, μετά από το εγκεφαλικό που πιστεύεται ότι υπέστη το 2008, και η τελευταία του επίσημη εμφάνιση έγινε στις 24 Οκτωβρίου.
Κυβερνούσε τη Β.Κορέα από το θάνατο του πατέρα του, Kim Il Sung, το 1994, ενώ ο γιος του, Kim Jong Eun, εμφανίζεται ως ο πιθανότερος διάδοχος.
Μόλις έγινε γνωστός ο θάνατός του, η Ν.Κορέα έθεσε το στρατό της σε επιφυλακή, ενώ στη Ιαπωνία συνεκλήθη έκτακτο συμβούλιο ασφαλείας.
Την αμέσως επόμενη μέρα, Κυριακή 18.12, έφυγε από τη ζωή ένας υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο Vaclav Havel, σε ηλικία 75 ετών. Ήταν ο τελευταίος πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας και πρώτος πρόεδρος της Τσεχίας, από τις 2 Φεβρουαρίου 1993 μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου 2003. Είχε παίξει σημαντικό ρόλο στη λεγόμενη Άνοιξη της Πράγας του 1968 και τη Βελούδινη επανάσταση του 1989, την κατάρρευση δηλαδή του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Τσεχοσλοβακία.
Στην πολιτική στράφηκε περίπου το 1977, όταν υπέγραψε τη Χάρτα 77 (Charter 77), ένα μανιφέστο υπέρ των πολιτικών αλλαγών στη χώρα. Είχε επίσης υπογράψει τη διακήρυξη της Πράγας σχετικά με την Ευρωπαϊκή συνείδηση και τον Κομμουνισμό (Prague Declaration on European Conscience and Communism) και ήταν μέλος του συμβουλίου του εκπαιδευτικού οργανισμού Victims of Communism Memorial Foundation.
Ο Vaclav Havel ήταν υποψήφιος αρκετές φορές για το Νόμπελ ειρήνης και είχε συγκεντρώσει το θαυμασμό παγκοσμίως για τις προσπάθειές του ως διεθνής πρέσβης, υπερασπιζόμενος τους καταπιεσμένους από το Νταρφούρ έως την Μιανμάρ. Ανάμεσα στις δεκάδες διακρίσεις του συγκαταλέγονται τα βραβεία "Ούλοφ Πάλμε", το Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας, το βραβείο Ειρήνης Γκάντι, το Μετάλλιο Ελευθερίας της Φιλαδέλφειας, το μετάλλιο ελευθερίας του Four Freedoms Award και το Ambassador of Conscience Award.
